Εκδόσεις: «ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ήχων αληθινών» (2008)
Παραγωγή: Γιώργος Σταυρακάκης
Μουσική – στίχοι – ενορχήστρωση: Γιώργος Σταυρακάκης
Συμμετέχουν: Marco Zappa / Γεωργία Γρηγοριάδου / Blues Cargo / Irina Simoneta
Θα μπορούσε να ήταν μια εκ των υστέρων ματιά σ’ ένα παλιό σημειωματάριο. Διαφορετικός τόπος και χρόνος γι’ αυτά τα δέκα τραγούδια που γράφτηκαν κάτω από διαφορετικές συνθήκες και με μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους. Εικόνες και πρόσωπα που χάραξαν για πάντα της μνήμης μου τον χάρτη. Το CAROUSEL όμως, όπως όλα τα παιδικά παιχνίδια, αντικαθιστά κάθε λογής μνημοσύνη με μικρές αναπνοές χαράς και ταυτόχρονα λύνει τους κόμπους που αποκτήσαμε προσπαθώντας βασανιστικά να ξεχάσουμε το χτες.
Γ.Σ.
Περιέχει τα τραγούδια:
- Απουσίες
- Σεπτέμβρης 1978
- Ξύλινες ιστορίες / Storie di legno
- Μάγισσα νύχτα
- Non trovavo il modo / Δεν βρίσκω τρόπο
- Το χελιδόνι / La Rondine
- Ξένες αγκαλιές
- Piazza Collegiata / Βρέχει στη Λένορμαν
- Dolci Bugie / Όμορφο ψέμα
- Μ’ ένα χασάπικο παλιό
Playlist
Άκουσαν… έγραψαν!
«Εννέα μπαλάντες και ένα χασάπικο· τραγούδια γραμμένα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και φτιαγμένα με μεράκι και αισθητική. Έπειτα από τρία άλμπουμ και ισάριθμες ποιητικές συλλογές, ο Γιώργος Σταυρακάκης κυκλοφορεί ένα δίσκο που “θα μπορούσε να ήταν μια εκ των υστέρων ματιά σε ένα παλιό σημειωματάριο”. Το “Carousel” του, ωστόσο, είναι μια συγκομιδή από μνήμες. Ένα παιχνίδι διόλου παιδικό, με ήχους της Ανατολής και κυρίως της Δύσης και με μια διάθεση λυρική προς πράγματα και καταστάσεις που τον (και μας) έχουν πονέσει. Ο δίσκος διατίθεται σε κομψή χάρτινη συσκευασία και συνοδεύεται από πολυσέλιδο ένθετο με τους στίχους και φωτογραφίες».
Μ. Σαρβαλής
περιοδικό HITECH (Μάιος 2008)
«Το Carousel είναι ο τέταρτός του δίσκος, με δέκα τραγούδια, που κινούνται από το τζαζ ύφος μέχρι το χασάπικο.
Τραγούδια σωστά ορθογραφημένα μεν (και ικανοποιητικά ενορχηστρωμένα), αλλά που νιώθεις σαν να τα έχεις ξανακούσει· και μάλιστα πολλές φορές.
Εικάζω ότι ο Σταυρακάκης -όπως και αρκετοί άλλοι- (είναι η τάση της εποχής) έχει εστιάσει περισσότερο στο στιχουργικό μέρος, όπου είναι εμφανώς καλύτερος, παρά τη γενικόλογη και κάπως παλιομοδίτικη θεματική, ενώ η μουσική του αρκείται να υπενθυμίζει τις επιρροές της. Στο δίσκο συμμετέχουν ο Ελβετός ιταλόφωνος συνθέτης και τραγουδοποιός Marco Zappa, η Γεωργία Γρηγοριάδου, το συγκρότημα Blues Cargo και η Irina Simoneta».
Αλ. Βάκης
περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ (Μάιος 2008)
«Τραγούδια που χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να μαζευτούν όπως υποστηρίζει ο δημιουργός τους αλλά άξιζε τον κόπο. Το φιλαράκι μου ο πράκτωρ ΚΟΥ-ΕΡ των ειδικών δισκογραφικών υπηρεσιών μου το τόνισε “αυτό εδώ αξίζει. Όπως είσαι πάρτο”. Τις προτάσεις του ΚΟΥ-ΕΡ δε τις αγνοώ και καλά έκανα γιατί το CAROUSEL περιέχει 10 πολύ όμορφα τραγούδια και είναι από τους πιο ενδιαφέροντες ελληνικούς δίσκους που άκουσα τον τελευταίο καιρό. Σύγχρονος ήχος και λόγος στο στίχο, αυτό που έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις “σκύψε και αφουγκράσου τον τόπο σου για να κάνεις καινούργια μουσική”. Ο Σταυρακάκης τον άκουσε. Από ζεϊμπέκικο, χασάπικο, τζαζ, μέχρι σικελιάνικο ήχο θα βρεις εκεί μέσα επισκέπτη. Είναι σύγχρονο ελληνικό τραγούδι, είναι τραγούδι που ευτυχώς συνεχίζει να υπάρχει και πρόσεξε και τη φωνή της Γεωργίας Γρηγοριάδου που συμμετέχει. Οι μουσικοί ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους, η παραγωγή είναι φροντισμένη όπως και η συσκευασία του cd με τους στίχους τυπωμένους».
EL NIONIO LAND
Blog (Μάιος 2008)
«Η καινούργια δουλειά του Γιώργου Σταυρακάκη αποτελεί μια συλλογή τραγουδιών τα οποία γεννήθηκαν σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους. Τόσο οι στίχοι όσο και η μουσική ανήκουν στον ίδιο. Εντός του ενημερωτικού φυλλαδίου που βρίσκεται μέσα στο cd έχει κανείς τη δυνατότητα να διαβάσει τους στίχους οι οποίοι αποτελούν το μεγαλύτερο ίσως πλεονέκτημα της συγκεκριμένης δουλειάς. Η πολύ ωραία εναλλαγή γλωσσών σχεδόν στα μισά τραγούδια (“Ξύλινες ιστορίες/Storie di legno”, “Χελιδόνι/La Rondine”, “Όμορφο ψέμα/Dolci Bugie”, “Δεν βρίσκω τρόπο/Non trovavo il modo”, “Βρέχει στη Λένορμαν/Piazza Collegiata”) αποτελεί επίσης ένα αξιοπρόσεκτο σημείο του “Carousel”. Η στιχουργική διακρίνεται από μια γλυκιά μελαγχολία ενώ οι συνθέσεις χαρακτηρίζονται από μια ποικιλία ήχων η οποία όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά αντίθετα κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή αφού τα διάφορα μουσικά ερεθίσματα δεν έρχονται σε σύγκρουση αλλά συμπληρώνει το ένα το άλλο. Ο Σταυρακάκης χωρίς να διεκδικεί δάφνες ερμηνευτικής δεινότητας καταφέρνει να υποστηρίξει φωνητικά τα τραγούδια του χωρίς να τα προδώσει».
Ν. Σαμιακού
e-περιοδικό ΟΡΦΕΑΣ (Απρίλιος 2008)